တခ်ိန္ကေပါ့...
ဆည္းဆာခ်ိန္ေနေရာင္အတက္မွာ
ေမာင္ႏွံငွက္ေတြေလဟုန္စီးရင္း
ေတးသြားကိုယ္စီႏွင့္ အေတာင္ျခင္းယွက္လို႔
ပ်ံသန္းေနၾကတယ္....
ၾကည္ႏူးစရာသိပ္ေကာင္းတာပဲ...သူရယ္...
ငါ့မွာေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းအသဲကြဲမ်က္ရည္နဲ႔
နူတ္ဆိတ္စြာေငးေမာလို႔ အားငယ္စြာေတြးေတာရင္း
ဘ၀ကုိမေက်နပ္ႏိုင္ခဲ့...
ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္စံုတဲ့ငါ့ကို
သူနုတ္ဆက္ၿပီး အေ၀းႀကီးကိုထြက္သြားတယ္..
အဲဒီကစ သူနဲ႔ငါ မဆံုျဖစ္ခဲ့တာ
ယခုဆိုလွ်င္ (၅)ႏွစ္ေတာင္ၾကာခဲ့ေပါ့...
ႏွစ္ေတြခ်ဳိ႕ခဲ့ေပမဲ့ ေမ့မရႏိုင္တဲ့ပံုရိပ္ေတြက
အရင္တို္င္းပဲ..လန္းဆန္းေနၿမဲ
သူကေတာ့ငါကို ေမ့ေနၿပီလားမသိ..
ငါ့ရင္ထဲမွာေတာ့ သူ႕အတြက္နဲ႔
အလြမ္းေတြျပည့္ႏွက္ေနၿပီး
တစ္ေန႔မွေမ့မရခဲ့ဘူး
လြမ္းၿပီးရင္းလြမ္းေနရတယ္။
ခ်စ္သူရယ္....
ၾကားရာအရပ္ကျပန္လာပါေတာ့ေနာ္...
ရင္တြင္းျဖစ္ (စိုင္းေဟမာန္)