အသည္းစြဲကဗ်ာဆရာ ၆ (ေအာင္ခ်ိမ့္)
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းမွာ သစ္ပင္အႀကီးႀကီးေတြ
သစ္ရြက္ေႂကြ ေဖြးေဖြးေတြ
ငါတို႔ေတြ ကားေတြ။
ေခတ္ေတြ၊ ေကာင္မေလးေတြ
မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ
တီထြင္ဘာသာစကားေတြ ေငြေတြ။
ၿပီး။ မိုးရာသီေတြ၊ ေဆာင္းရာသီေတြ
ေႏြရာသီေတြ၊ ပန္းေတြ။
ၿပီး။ စာအုပ္ေတြ၊ ဝတၳဳေတြ
႐ုပ္ရွင္ပေဒသာေတြ၊ ႐ႈမဝေတြ၊ ေသြးေသာက္ေတြ
ၿမဝတီေတြ၊ ေငြတာရီေတြ၊ မိုးေဝေတြ။
ၿပီး။ လက္ဖက္ရည္ေတြ၊ အရက္ေတြ
ဖိနပ္ေတြ၊ ေျခသည္းလက္သည္း လွီးခုံေလးေတြ။
ၿပီး။ ‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’ ၿပီး။ ‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’
‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’
ငါ့ဘာသာ ပုန္းတမ္းကစားတာေတြ။
တာဝွာ၊ အီေကာ္ေနာမစ္
စထရင္း ဟိုတယ္ေတြ။
ဝါဇီ၊ ေရႊၾကည္ေအး၊ ေရႊလမင္း
ျပည္သူ႔မုန္႔တိုက္ မရွိေတာ့။
ေအာင္ခ်ိမ့္
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းမွာ သစ္ပင္အႀကီးႀကီးေတြ
သစ္ရြက္ေႂကြ ေဖြးေဖြးေတြ
ငါတို႔ေတြ ကားေတြ။
ေခတ္ေတြ၊ ေကာင္မေလးေတြ
မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ
တီထြင္ဘာသာစကားေတြ ေငြေတြ။
ၿပီး။ မိုးရာသီေတြ၊ ေဆာင္းရာသီေတြ
ေႏြရာသီေတြ၊ ပန္းေတြ။
ၿပီး။ စာအုပ္ေတြ၊ ဝတၳဳေတြ
႐ုပ္ရွင္ပေဒသာေတြ၊ ႐ႈမဝေတြ၊ ေသြးေသာက္ေတြ
ၿမဝတီေတြ၊ ေငြတာရီေတြ၊ မိုးေဝေတြ။
ၿပီး။ လက္ဖက္ရည္ေတြ၊ အရက္ေတြ
ဖိနပ္ေတြ၊ ေျခသည္းလက္သည္း လွီးခုံေလးေတြ။
ၿပီး။ ‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’ ၿပီး။ ‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’
‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’
ငါ့ဘာသာ ပုန္းတမ္းကစားတာေတြ။
တာဝွာ၊ အီေကာ္ေနာမစ္
စထရင္း ဟိုတယ္ေတြ။
ဝါဇီ၊ ေရႊၾကည္ေအး၊ ေရႊလမင္း
ျပည္သူ႔မုန္႔တိုက္ မရွိေတာ့။
ေအာင္ခ်ိမ့္